Open brief aan Boerenbond
22/07/02

Geachte heer Voorzitter,

Sta me toe mijn ergernis uit te drukken naar aanleiding van uw aanbod vandaag in De Standaard omtrent het opvangen van mensen met mentale problemen. U verwees hier onder andere naar ‘de wachtlijsten’ in de zorgsector.

Uiteraard vinden wij het fijn dat u interesse heeft voor de problemen van ‘het zorgtekort’. Maar toch hebben wij schrik dat dit goed bedoelde aanbod steunt op een verkeerd beeld van mensen met een mentale handicap of psychische problemen.

De doorsnee burger kent mensen met mentale problemen immers enkel via de bioscoop (Rainman, De Paardenfluisteraar, …) of de TV (Chris en Yves). En die verhalen zijn correct, maar het gaat hier maar om een relatief kleine groep mensen. En zij tonen ook niet de inspanningen die nodig zijn om goede resultaten te halen. Het meest gekende zijn de ‘hippotherapiën’,  maar daarvoor zijn meestal speciale tilhulpmiddelen nodig … en heel veel geduld !
Maar geduld en goede bedoelingen alleen volstaan niet ! Professionele begeleiders moeten 3 of meer jaren ortho-pedagogie volgen … en nog veel stages doen.

Uiteraard zijn er in België enkele voorbeelden die ongetwijfeld goed werken. Misschien is het wel goed om eens na te gaan hoe die initiatieven ontstaan zijn. Volgens ons gaat het meestal om mensen die reeds ervaring hadden in de
opvang-sector. Natuurlijk moeten zo’n initiatieven gesteund worden. Maar dan is het uitganspunt het zorgaanbod en niet de malaise in de landbouwsector … Uiteraard zijn er in België toch ook al voorbeelden :

• Veel instellingen hebben een eigen boerderij waar de gasten, die het wensen, mee kunnen helpen. En dat werkt prima !
• Ikzelf ben in Geel geboren en mijn ouders hebben 25 jaar lang een ‘kostgast’ in huis gehad. Dag in dag uit. Ook veel landbouwers hadden zo iemand opgenomen. Ofwel waren dat mannen die goed konden helpen op het land, ofwel dames die in het huishouden hielpen. Vandaag de dag zijn er minder gezinnen die dit engagement aangaan … En ook de boerenstiel is veranderd, zodat er minder manueel werk is en deze mensen minder van pas komen. Recente studies over de ‘Gezinsverpleging in Geel’ geven deze evolutie ook duidelijk aan …

U verwijst ook o.a. naar Nederland. Ook daar staat ‘Community Care’ in de belangstelling. Maar er is ondertussen al een Netwerk van Verontruste Ouders, die tegen zo’n trend is en stilaan begint de overheid dit toch in te zien … Laat ons nu aub niet dezelfde fouten maken ! Mogen wij u daarom vragen om het probleem niet nog complexer te maken dan het al is : Min. Vogels weet perfect dat er (heel) veel geld nodig is. Probleem is dat Min.Pres. Dewael en Min. Stevaert nog steeds menen dat het anders moet en kan :  ze vergissen zich. Wij als ouders willen een zekerheid
hebben voor onze kinderen. En alleen goede instellingen kunnen een oplossing bieden. Er staan nu vele mensen onterecht te wachten op een plaats … die er niet vanzelf zal komen ! Er is uitbreiding nodig …

Als u meer wenst te weten over onze vzw Opvang Tekort, bezoek ons dan eens op www.tekort.be. Wij komen op voor de meer dan 4.000 mentaal gehandicapten die op wachtlijsten staan …

Met hoogachting,
Marc Van Gestel
Voorzitter vzw Opvang Tekort : http://www.tekort.be
e-mail: opvang@tekort.be