Enkele verontwaardigde reacties van ouders op de brief van Dhr. Pierre De Smedt aan Dhr. Maesen, lid van de vzw Opvang Tekort
 

Om de brief van Dhr. Pierre De Smedt te lezen, kan u hier klikken ...

Mijnheer De Smedt

Uw antwoord op de brief van Mr. Maesen is een nieuw bewijs van de onkunde en het theoretisch gedoe, waarmee u tracht de mensen een rad voor de ogen te draaien en typeert evenzeer de manier waarop uw kabinet werkt t.o.v. de gehandicapten. Meer tijd verspelen op papier => denk aan de groene bossen, dan kordaat op te treden zoals het moet. Eens temeer ben ik overtuigd dat er onwil is bij uw diensten en dat de gedane toegevingen enkel uit kiesoverwegingen zijn genomen.

De minderheidsgroepen en zwakken interesseren u niet, uw politieke status... en uw werk verkregen door de politiek is het enige wat telt.

Ook ik wil u mijn zoon voor één maand afstaan... en dan spreken wij elkaar weer... maar bij deze verkiezingen zal uw partij zeker niet in mijn lade liggen en ook niet in deze van de

mensen die ik kan bereiken en overtuigen.

Geachte kabinetsmedewerker

Als moeder van een mentaal gehandicapte zoon ben ik geschrokken van de reactie van u naar de vzw opvang-tekort het voorbije weekend.

Ik dacht dat Mevr. Vogels blij was met de acties van deze drukkingsgroep. Mede dankzij hen heeft ze het voorbije jaar in de media haar mening meermaals mogen geven. Dit was toch zeer dikwijls gratis politieke reclame. Ook haar verhoogd budget bij de begrotingscontrole heeft ze misschien wel voor een stuk aan deze vzw te danken.

Maar ja ik lees nu dat u dit heel anders benadert. En te bedenken dat ik nog mijn ganse familie overtuigd heb voor hun stem op 18 mei als steun voor haar.Gelukkig heb ik nog tijdig iedereen uw reactie op de lezersbrief gestuurd met wat commentaar van mezelf. want ik ervaar dagelijks dat gehandicapten  en zeker zijn twee kameraden letterlijk en figuurlijk in hun hemdje.in de kou staan. Is hun onmondigheid een reden voor u, om op het einde van dit jaar, hen te dwingen om vanuit een internaat terug naar thuis te sturen.

Zo is de situatie op dit ogenblik nog steeds : Weg van hun vrienden en begeleiders?  En zo zijn er honderden, neen duizenden volgens u. Het wordt hoog tijd dat u daar zelf, al is het maar eens 5 minuten, over nadenkt.

Je zou dan wat minder rationeel schrijven over "correcte gegevens" , "beeldvorming" en "eenzijdigheid" . Wat zit dat AGALEV gedachtegoed ?

"Correcte gegevens": al eens 2.209 (gehandicapte) mensen op een rij zien staan. Je zou misschien kunnen verschieten hoeveel mensen dat zijn.

"Beeldvorming": wat u "plat" en "weinig respectvol" en "weinig smaakvol" noemt. Mijn zoon zelf staat in het midden van de affiche. Hij zelf is dolgelukkig
met deze aandacht. Hij is fier dat hij beroemd is. Spijtig dat hij het je zelf niet mag mededelen. Hij kan lezen noch schrijven.. maar het is een fantastische jongen.alleen hij heeft een strakke structuur nodig. 
.../....
En wat ouderverenigingen en gebruikersraden van instellingen en scholen betreft. Men is met de vzw Opvang Tekort in elke Vlaamse provincie uitgenodigd geweest door vele gebruikersraden en ouderverenigingen, die ook massaal affiches bestelden. 1605 betalende leden en meer dan 18.000 bestelde affiches getuigen toch wel degelijk van hun steun.

"Eenzijdig" : Onze kinderen en met hen duizenden anderen,  staan wel degelijk allemaal in de kou, met of zonder een hemd aan. AL deze mensen hebben weliswaar een eenzijdige zorgvraag los van de vele nieuwe extra "gecreëerde" maar ook veelal terechte zorgvragen . Ernstig mentaal gehandicapten eisen 24 op 24 uur begeleiding en opvang. Iets wat met middelen zoals PAB of PGB niet haalbaar is. Of kunt u uitrekenen wat deze permanente opvang: 24 op 24 gedurende 365 dagen inclusief medische kosten en vakantie/ziekte verloven van begeleiders kost.  Is dit minder dan een residentiële opvang?

Geachte kabinetsmedewerker

 

Als ouder van een ernstig mentaal gehandicapte zoon ben ik bijzonder verontwaardigd over uw reactie op het bericht over het verwijderen van de affiches van de vzw “opvang tekort”.

Vooreerst over het aantal gehandicapten. Of er nu 6352 ; 8000 of 2.209 mensen zeer dringend opvang nodig hebben is niet de vraag. Uw kabinet heeft jaren tijd gehad om er voor te zorgen dat er nu niemand meer op de lijst zou staan. De belofte om over 5 jaar deze wachtlijsten op te lossen komt voor velen jaren te laat. Iedereen in de sector  kende jaren terug ook al gezinnen waar het water tot aan de lippen stond. Talrijke instellingen, die de lakse houding van de overheid niet meer konden aanvaarden, zijn hiervoor in “overtal” gegaan. Zij hebben van uw 3 miljard blijkbaar weinig gezien. Ik snap niet dat u in Brussel zoveel tijd verloren hebt om een aantal, een getal te hebben. En nog bijna fier zijn dat het er “maar” 2.209 zijn (alsof dit cijfer juist is . Wat is er gebeurd met personen met een UR-code 3 die  meer dan een jaar oud is ? …enz.). 

Mieke Vogels  heeft 4 jaar tijd nodig om het “probleem” “scherp zichtbaar” te krijgen. Bij een overstroming ga je toch ook niet eerst berekenen hoe zwaar uw pomp moet zijn om het water uit uw kelder te pompen. Moeten er dan toch eerst drama’s gebeuren vooraleer men geholpen wordt. Directeurs van instellingen, mensen op het terrein hadden geen “wetenschappelijk gefundeerde” cijfers nodig om de "reële" behoeften te zien. Ga zelf naar een paar instellingen of nodig een mentaal gehandicapte bij u thuis uit. Je kan dan zelf aan den lijve vaststellen wat “reële” behoeften zijn. Je mag gerust mijn zoon lenen. Wij willen heel graag ons, volgens Mieke Vogels “sociaal netwerk” uitbreiden…. want dat wordt alsmaar kleiner nu onze zoon groter en sterker en moeilijker wordt.

Bovendien wat is het verschil tussen 2.209 “wetenschappelijk gefundeerde” gegevens en de “oude” berekening van 3,4/1000 met  +-6 miljoen Vlamingen? Geeft dat soms een beter gevoel?

Moderne mensen moeten keuzes kunnen maken schrijft u ook nog. Kleine kinderen hebben ook meestal kleinere problemen. Opvang thuis kon bij ons toen ook, op voorwaarde dat je zelf niet ziek werd. Maar dat geldt voor andere gezinnen waarschijnlijk(?) ook. Maar nu worden 21-jarige gehandicapten vanuit  internaten naar huis gestuurd, voor 100% thuis. Van een situatie met vrienden en professionele begeleiders naar thuis, tussen 4 muren met pa of ma. Nu al staat ons weekend voor 100% in het teken van het zinvol invullen van de bezigheid van onze 17-jarige zoon. Voor de 12-jarige dochter is er zeer weinig tijd, maar ze begrijpt dit voorlopig nog. Ik mag er niet aan denken dat wij over 4 jaar onze zoon volledig thuis hebben. Maar voorlopig hebben wij weinig keuze en maken wij zeker geen toekomstplannen!!

Deze, volgens u maar 2.209,  mensen hebben zeer weinig keuze. Ze staan als eerste in de rij voor hulp, zeer dringende hulp (een urgentie code 1 of 2 die al meer dan een jaar oud is, beschamend voor al wie zich met dit beleid bezig houdt .!!!)  En thuisbegeleiding, ambulant werken, enz. zijn voor velen, met een echt probleem kind, een doekje voor het bloeden. Je kan 15 minuten tegen een thuisbegeleider vertellen, die weliswaar heel begrijpend is, hoe moeilijk het leven is. Die je wat tips en trucs leert (vanuit allerlei wetenschappelijke boeken) maar die na een kwartier of een halfuur, want meer tijd kun je jezelf niet vrijmaken, weer weg is. Aan mensen die u komen vertellen hoe het beter zou kunnen gaan, hoe je het beter zou kunnen doen, maar blij zijn dat ze zelf een gezellig weekendje hebben. Schaf voor mij part heel die groep “praters” af en vervang ze door “doeners”. Steeds meer zijn er mensen die ons, ouders van mentaal gehandicapte kinderen, komen vertellen hoe dat wij ons kind moeten opvoeden, terwijl ouders zelf verzuipen in de miserie. Waar is die keuze, of mogen wij geen recht hebben op een beetje normaal leven!!!

Nu ook nog scherp uithalen naar de vzw “opvang tekort” is bijzonder laag. Het is door acties van onder andere deze van de vzw Opvang Tekort dat Mieke Vogels gehoor gekregen heeft bij de Vlaamse regering. De pluimen die ze nu fier op haar hoed steekt heeft zij mede aan deze vzw te danken. Maar dat weet zij waarschijnlijk beter dan u.

Maar ze zal ook volgend jaar op deze steun kunnen rekenen. Na uw reactie krijgt de vzw er bondgenoten bij, reken maar!

.../...

Ach ik zou u nog heel wat willen vertellen maar ja… je wordt daar zo moe van.

En wat haalt het uit….als mensen in een glazen toren in Brussel zo over ouders en gehandicapten denken. Mensen die hun restje vrije tijd steken in een haalbare toekomst voor hun zoon of dochter …..

Wat baat … en bril als den Vogel (uil) niet …..

Geachte heer De Smedt,

Een mengelmoes van gevoelens bij het lezen van uw reactie,en zeker niet de meest charmante.

Heeft u zelf een kind met mentale handicap ? Zoniet, dan heeft u geen recht om boos te zijn op mensen die deze affiches hebben gemaakt ;verspreid met enthousiasme op hun venster of deur kleven in de hoop dat Vlaanderen eindelijk zijn ogen opent voor mensen die geen stem hebben.

Twee jaar zijn we bezig om het probleem van tekort aan opvang  naar buiten te brengen,om mensen te overtuigen hun stem te laten horen want onze kinderen worden niet gehoord,ze kunnen het niet altijd zelf vertellen.

En goochelen met cijfers, dat kan iedereen, 'tis maar waar je je accenten legt.

Heeft u er al eens aan gedacht waar onze jongeren naar toe moeten als de ouders wegvallen ? Niet iedereen kan zelfstandig wonen!Families zijn klein tegenwoordig,er moet gewerkt worden om te overleven,moet mijn buurvrouw dan maar voor mijn dochter zorgen of hoe ziet u dat dan??

Overleg met elkaar zou helpen,maar dan wel zonder 25 commissies te moeten passeren waar je telkens hetzelfde verhaal moet vertellen,en te horen krijgt : we houden er rekening mee........

Maar wij ook!!!

Van harte een rustige nacht gewenst !!!

Mijnheer Desmedt,

Uw reactie op de brief van dhr. Maesen, ons via de vzw "OpvangTekort", overgemaakt bevestigt nogmaals het gebrek aan kennis bij de politici over de problemen van mentaal gehandicapten.

Als ouders willen we niet liever dan inclusie, integratie, gelijkberechtiging, ... daarover zijn we het eens. Hou er dus mee op te stellen dat dit niet het geval zou zijn.

GEEN ENKELE ouder van een mentaal gehandicapte streeft er immers naar om zijn kind uit huis te plaatsen: het is steeds de laatste oplossing van een lange weg die, gelukkig niet door alle ouders, moet gegaan worden. Gelukkig zijn er inderdaad ook licht en matig mentaal gehandicapten die uitstekend kunnen en
worden opgevangen in het gezin, zelfs al staan een groot aantal in de rij te wachten op een PAB.

FEIT is evenwel dat mevrouw Vogels voor residentiele oplossingen (die onvermijdelijk zijn)omzeggens geen uitbreidingen heeft toegestaan, zoals ze zelf zegt
"vanuit haar en door U gedeelde filosofie, dat de gehandicapte zelf moet kunnen kiezen welke voor hem de meest geschikte oplossing is". En dus ging het 
grootste gedeelte van de budgetten die niet naar het personeel van de instellingen ging (witte woede, nietwaar...) naar nieuwe, zoals PAB, PGB, ... lovenswaardige alternatieven van opvang.

Mevrouw Vogels heeft mezelf gezegd dat in de ideale der werelden ik van haar de middelen (geld) zal krijgen om de voor mijn zoon geschikte zorg in te kopen. En die visie wordt ook door U gedeeld.

Wel, zelfs als ik voldoende middelen zou krijgen dan nog kan ik mijn probleem niet oplossen omdat ik geen keuze heb: alle instellingen waar ik specifieke hulp wens te kopen, kunnen ze niet aanbieden omdat ze overbelast zijn, plaats tekort hebben, enz. Het is dus TE GOEDKOOP om te stellen dat de gebruikers zelf de geschikste oplossing moeten kiezen als er geen oplossingen voorhanden zijn. Zelfs een veelvoud van een PAB lost vandaag mijn probleem niet op !

SAMENGEVAT (om uw woorden te gebruiken): Opvang Tekort heeft een GEDEELTE van de problemen uit de gehandicaptensector zichtbaar gemaakt, en NIET mevrouw Vogels, die inderdaad wel het grootste gedeelte ervan van haar voorgangers heeft geerfd en die de verdienste heeft, o.a. dankzij "Opvang Tekort" (haar eigen woorden), eindelijk cijfers te hebben verzameld op basis waarvan een begin van ernstig beleid kan uitgewerkt worden.

Als U het "plat en weinig respectvol" vindt dat we onze kinderen op een affiche plaatsen om ons probleem kenbaar te maken dan vind ik het nog veel platter van U dat U er op vier jaar tijd niet zijt in geslaagd deze aktie te voorkomen. Een van de drie jongens is mijn zoon en hij staat op die affiche omdat we geen
raad meer weten en omdat we weet hebben van vele, vele andere ouders die het evenmin nog zien zitten, en die heel de heisa die deze actie meebrengt er niet nog eens bovenop willen hebben...

Het is DE schande van de zo geprezen welzijnsstaat ! 

Wat het afscheuren van affiches tenslotte betreft, kan ik U en de minister meedelen dat ikzelf getuige was van het feit dat een van de Agalev militanten onze affiches heeft verwijderd. Ik kan daar inkomen: als men Anders wil GAan LEVen, heeft men geen boodschap aan die ouderwetse ouders die hun kinderen willen opsluiten...

AUB, LOS ONZE PROBLEMEN NU OP en liefst in een positieve sfeer. Als ouders blijven we aktie voeren tot iedereen de keuze heeft om voor zijn mentaal
gehandicapt kind een oplossing te realiseren. We werken hier gaarne aan mee, op een POSITIEVE manier als het kan, op alle andere manieren als het moet !

Geachte heer,

nav uw reactie op de lezersbrief van de heer Ivan Maesen (ivm afscheuren "affiches vzw opvangtekort") heb ik volgende bedenkingen :

Op de website van het vlaams fonds staat dat "eind juni 2002 het aantal wachtenden toegenomen is tot 6.196 personen met een actieve vraag" (dicht in de buurt van de 6353 op de affiches niet ?). Ik veronderstel dat de cijfers van het vlaams fonds kloppen ? zoniet gelooft de minister haar eigen administratie niet ... Trouwens eigenlijk doet het er niet toe of het nu 6196 (of 6353) of "slechts" 2209 personen zijn. Zolang dat aantal niet 0 is, is dit een schande in één van de meest welvarende regio's in de wereld. Ik vraag met trouwens af hoe ouders van een "normaal" kind zouden reageren moest men hen vertellen dat ze (bij het zoeken naar een school) nog een paar jaar geduld moeten oefenen omdat hun kind op een wachtlijst komt te staan ...

Het is inderdaad zo dat deze regering niet verantwoordelijk kan gesteld worden voor de wachtlijsten en het is inderdaad moedig geweest van minister Vogels om de wachtlijsten publiek te maken. Iets wat de (vooral CVP) kabinetten vroeger niet deden ... Het is echter wel zo dat de wachtlijsten er in de 4 jaar dat de huidige Vlaamse regering aan de macht is, er niet kleiner op geworden zijn, wel integendeel ... Men heeft 4 jaar gewacht (tot de nakende verkiezingen van 2003 ?) vooraleer ingrijpende beslissingen te nemen. Waarom heeft men niet vroeger de nodige budgetten voorzien voor de bouw (uitbreiding) van (bijkomende) instellingen ?

Waar ik absoluut niet mee akkoord ben is dat u de bewuste affiches afschilderd als "clichématig,  verouderd en weinig smaakvol". Ik vind het (als vader van een gehandicapt dochtertje, dat gelukkig wel opvang heeft) een schitterende affiche en helemaal niet choquerend ...(veel mooier trouwens dan alle affiches die het vlaamse landschap de laatste
weken versieren ...) Dat de Vlaamse regering de wachtlijsten in vijf jaar wil wegwerken is niet meer dan normaal. Is het trouwens niet dankzij drukkingsgroepen zoals de vzw opvangtekort die (tot verveling van de minister ?) permanent het probleem van de wachtlijsten aankaarten, dat de huidige regering (eindelijk !) meer geld en middelen voorziet om het probleem op te lossen ?

U verwijt verder de vzw opvangtekort dat ze uitsluitend actie voeren met de slogan ‘voor iedereen een plaats in een instelling’. Dit beweren bewijst dat u de vzw niet kent, en dat u zich als adviseur dringend beter moet informeren. "Voor iedereen die het wenst en waarvoor gespecialiseerde opvang noodzakelijk is (om gezinsdrama's te vermijden)
een plaats in een instelling" zou volgens mij een al een wat betere omschrijving zijn ...

"Agalev maakt het verschil" ? De vraag is of ze na 18/5 het verschil nog wel zullen kunnen (mogen) maken  ...

Geachte,

Hierbij een reaktie van een "insider" op het antwoord dat u geformuleerd heeft op de brief van de heer Ivan Maesen over de afgescheurde en beschadigde affiches van Opvang Tekort.

1. Correcte gegevens

Mijn broer wordt dit jaar 29, en heeft sinds 1 jaar (ja, u leest het goed!) eindelijk een plaatsje in een dagcentrum. Hij is na de verlengingen die hij in het bijzonder onderwijs gekregen heeft 6 jaar thuisgeweest vooraleer er plaats was voor hem in dagopvang. Ik vrees dus dat er iets meer wachtenden zijn dan blijkt uit uw cijfers.

2. Beeldvorming

Waarom heeft u het moeilijk met de foto van de 3 jongens? Mensen met een handicap zien er nu eenmaal anders uit dan mensen zonder handicap en ik vind
het persoonlijk een hele mooie affiche, zeker niet weinig respectvol, ze kaart een situatie aan waar iets aan moet gedaan worden, dringend... 

Zal u 't ook  moeilijk hebben als u een persoon met een mentale handicap op straat ziet lopen die totaal niet verzorgd is en er zelfs een beetje onderkomen uitziet omdat hij/zij opgevangen moet worden door hoogbejaarde ouders omdat er geen plaats is in een instelling? Dan  pas kan u spreken van een sukkelaar!
Let wel, die mensen doen hun best, maar, zij moeten roeien met de riemen die ze hebben en zijn vaak zelf hulpbehoevend terwijl ze dan nog moeten zorg dragen voor hun kind.

3. Eénzijdig

U zegt dat een modern en toekomstgericht beleid mensen keuzes moet bieden, maar dat Opvang Tekort volgende boodschap brengt : 'voor iedereen een plaats in een instelling'. Dit is natuurlijk iets wat iedereen voor zichzelf moet uitmaken maar de nood aan ambulante opvangplaatsen en permanente plaatsen in een instelling is mijns inziens het grootst...